Darlings,

Yep, Cin heeft een propere onderbroek aan want omstreeks middernacht gisteren zijn onze koffers eindelijk aangekomen. We hadden al eerder die dag een teken uit de hemel gekregen toen God een nagel op Cindy haar hoofd had laten vallen, duidelijk bedoeld om mee aan haar gat te krabben. Maar nu is zelfs dat niet meer nodig.

We zijn om de Here te bedanken vandaag es op ons knieen gaan zitten in de oudste kerk van Boston. Die lag op de Freedom Trail, een wandeling die we hebben gedaan langs alle historische bezienswaardigheden ivm de Amerikaanse onafhankelijkheid. Zeer simpel want er loopt gewoon kilometerslang een rode lijn op den trottoir die ge moet volgen. Zelfs vrouwen als wij die WEL kunnen kaartlezen vinden dat een geweldige uitvinding.

Even een kort intermezzo gehouden om naar jaarlijkse gewoonte promdresses te passen bij Macy’s, iets waar we onderhand zo bedreven in geworden zijn dat het met twee in paskot kruipen en fotograferen volledig geruisloos gebeurt.

Zeker te vermelden: het schitterende weer, volle zon, dertig graden, briesje, en omdat Cin me al 30 keer heeft ingesmeerd geen zonnebrand maar als het ware een schijn van lichtbeige op mijn witte armen!

Prijzen voor weirdo’s van de dag: de halfnaakte man die in de winkelstraat tegen een imaginaire telefoonpartner zijn scheiding analyseerde en geassisteerd werd door een vrouwelijke oranje versie van Spongebob die voortdurend van haar fiets leek te gaan vallen. En de halfslapende vrouw die daarnet in de 7eleven op de grond haar was zat op te vouwen. Ok, i know, je gelooft het niet, maar het is echt waar.

Mochten jullie je afvragen waarom jullie weeral mail hebben: het internet in ons hotel is gratis.
That’s it, tot de volgende!

CindyMegamindy en Elsdepels