Ik moet toegeven dat mijn terugkeer in België een beetje een cultuurshock was. Toen ik vlak voor Brussel-Zuid wakker werd dacht ik heel even dat ik me overslapen had. Dat ik een paar haltes te ver was. Dat de eindbestemming Siberië al in zicht was.
Wat was me dat afgelopen zondag?
My nuts almost turned into a snickers (ice cream) bar!
Ik heb er eindeloos lang over gedaan om thuis te raken. En met een bang hartje (veel te laat) in bed gekropen. Want geloof me, er is maar 1 ding dat ik écht haat aan de ochtendshift: op winterprikdagen in het holst van de nacht naar het werk rijden. Op wegen die nog geen korrel zout hebben geproefd. Alsof je – nog iets meer dan anders – Russische roulette aan het spelen bent.
En de tweede shock: wat is er met de dieselprijzen gebeurd tijdens mijn week afwezigheid? Ik stond bijna te juichen aan de pomp toen ik zag dat de literprijs nog eens tot onder een euro was geraakt. Had ik dat maar iets eerder geweten. Had ik in Parijs nog wat meer geld kunnen uitgeven.