Je kan je niet voorstellen welke wilde geruchten ik (over mezelf en mijn vertrek op de vrt) de voorbije week allemaal heb opgevangen. Sommige mensen waren zo overtuigd van hun gelijk, dat ze op den duur mij zelfs aan de juistheid ervan deden twijfelen. Situaties à la: “Maar neen, echt Kev, ik zweer het, gij werkt sinds van de week bij Woestijnvis als reporter voor ‘Man Bijt Hond’. ‘k Zal het toch wel weten zeker? Want ik heb uw stem gehoord in een reportage.” Duh!
Ik kan enkel vertellen dat ik maandag meteen aan de slag ben gegaan. Mijn eerste week bij mijn nieuwe werkgever zit er dus op en ik voel het (op creatief vlak) weer kriebelen op de meeste vreemde plaatsen. Which is a good thing.
I’ll keep you posted!

En, neen, mailen met de belofte “ik zal het echt aan niemand doorvertellen” heeft geen nut 😉

Oh, en voor de mensen die mijn stem plots op de meeste vreemde plaatsen horen… daar bestaan pillekes voor…