Hi darlings,

Verwarrend dagje geweest. Ons hotel ligt aan de samenvloeiing van drie autostrades en het had ons gisteren al moeite gekost het te vinden, maar dat was nog niks in vgl met onze uitstap naar de Wal-Mart daarnet. Die we altijd wel zagen voorbij flitsen maar nooit konden bereiken en toen we dat eindelijk wel hadden gedaan, vonden we het hotel weer niet meer. We zijn in totaal zes keer over dezelfde brug gereden, drie keer heen en evenveel keer terug. Exit 6 en de wijde omgeving ervan kennen voor ons geen geheimen meer.
Maar uiteindelijk hadden we toch door dat om op de weg te blijven je eigenlijk de afrit moest nemen. Wich sounds kinda complicated and actually it really is!

Vandaag 20 graden kouder dan gisteren en een beetje regen gehad, maar niks ergs. Geshopt, mijn vierde boek gekocht en net goed opgelet op het shoppingkanaal om een grote reversible handbag te kopen om al dat gerief in te steken. Twijfel nog tussen de gouden en de bronzen met chocolat inside.
Spijtig genoeg alleen de kleur.

Cindy de schrik van haar leven bezorgd door midden in Main Street es stevig op mijn bakkes te gaan. Allemaal de schuld van die vrouw die ons de weg wou wijzen maar mij alleen in verwarring bracht, waardoor ik kijkend op de kaart het trapke niet gezien had. Een mens komt hier wat tegen! Denk dat we nu samen 17 blauwe plekken hebben,18 muggebeten, twee verschotten in de rug, een kapotte hiel en knie en bagageblaarhanden. We gaan hier sebiet es in het zwembad duiken als therapie.

Ok, dit gelooft ge niet maar op dit eigenste moment breekt hier grote paniek uit en gaat er een soort antiterreuralarm af, deuren schuiven dicht, er klinkt een oorverdovend lawaai en al het hotelpersoneel lijdt aan 11 septemberkoorts ofzo. En het is nog maar de negende! Benieuwd hoe het afloopt? Wij ook!

Ondertussen komen de eerste brandweerlui hier binnengestormd in vol ornaat. Denk dat we vandaag toch nog van de grond zullen geraken. Hoera! Nu snel even gaan kijken of het niet ONZE kamer is 🙂

groetjes,
de kerekewereclubbies