Als je deze week bij me aanbelt en er plots een (Franstalige) Italiaan de deur opent, dan hoef je je geen zorgen te maken. Mijn allereerste huisruil is gewoon een feit.
Ik vertrek straks naar Parijs (de thuishaven van S.). Ik ga een week in zijn huis wonen. Hij krijgt in ruil de sleutels van het mijne. En ik kijk er ontzettend hard naar uit.

Ik ben natuurlijk niet over 1 nacht ijs gegaan. Er zijn heel wat heen & weer-gemail en een pak smsjes aan te pas gekomen voor deze eerste huisruil een feit was.
Zo’n huisruil is vooral op wederzijds vertrouwen gebaseerd. En ik kan het aantal mensen met de opmerking “amai, straks steelt hij uw huis leeg” jammer genoeg niet meer op 1 hand tellen. Ik zou er filosofisch van kunnen worden, de pijnpunten van de hedendaagse maatschappij kunnen aankaarten. Maar dat ga ik niet doen. Ik ga er gewoon voor. Want soms moet ik de New Radicals gewoon gelijk geven: You Get What You Give.

(bovenstaande foto heb ik vorig jaar rond deze tijd gemaakt)