Was daarnet nog eens naar Goodbye, My Lover van James Blunt aan het luisteren.
Ik blijf het een prachtsong vinden.
Vreemd toch hoe je na verloop van tijd op een andere manier naar dingen gaat kijken en luisteren.

Een jaar geleden klonk dit lied helemaal anders in mijn oren.
Een jaar geleden wou ik dit lied niet horen ’s ochtends op weg naar het werk.

Nu is het een mooi liedje. Zonder krop in de keel.
Let op. Dat tijden veranderen blijf ik betreuren.
Maar dat je als mens met de tijd mee verandert, juich ik toe.
Life is… wonderful!